Pielgrzymi u stóp Pani Ostrobramskiej
23 czerwca 96-osobowa grupa pielgrzymów wyruszyła autokarami do Pani Miłosierdzia w Ostrej Bramie. Organizatorem pielgrzymki i jednocześnie opiekunem pierwszej grupy był ks. Marek Żarski, proboszcz z Tokar, zaś opiekunem duchowym drugiej ks. Stanisław Jaszczołt z Ostrożan
Zmierzając do Pani Wileńskiej, pielgrzymi nawiedzili sanktuaria leżące na ścianie wschodniej naszego kraju.
Polskie kościoły i sanktuaria
Pierwszym etapem pielgrzymowania było sanktuarium w Świętej Wodzie. Powstanie Świętej Wody datuje się na XIII wiek, zaś naoczne początki czczenia tego miejsca sięgają 1719 r., kiedy to unita Bazyli Papiernik z Supraśla, będąc przez rok ślepy, obmywszy się wodą ze źródła, odzyskał wzrok.
Dalej pielgrzymi zwiedzili meczet w Bohonikach – obok meczetu w Kruszynianach drugi na Podlasiu, następne sanktuarium Matki Bożej Różanostockiej Wspomożycielki, gdzie została odprawiona Eucharystia w intencjach pielgrzymów. Wjeżdżając w Puszczę Augustowską, pielgrzymi nawiedzili sanktuarium w Studzienicznej, gdzie mieszczą się kościół Matki Bożej Szkaplerznej oraz kapliczka Najświętszej Maryi Panny, obok której znajdują się studzienka z uzdrawiającym źródłem oraz figura Matki Bożej. Następnym punktem pielgrzymkowego szlaku był Pokamedulski Zespół Klasztorny w Wigrach, w którym znajdują się barokowy kościół, 12 eremów, czyli domów pustelniczych, apartamenty papieskie, dom furtiana, dom królewski, ogród ziołowy, plebania, oraz wieże zegarowa i ogrodowa, jak również restauracje. Warto dodać, iż w podziemiach kościoła spoczywają zwłoki pierwszego biskupa wigierskiego, wybitnego kaznodziei ks. Franciszka Karpowicza i dawnych zakonników kamedułów. Odbudowane eremy i inne obiekty są użytkowane jako ośrodek wypoczynkowy. Przed granicą z Litwą pielgrzymi nawiedzili klasztor podominikański w Sejnach, a w nim sanktuarium Nawiedzenia Matki Bożej. Najcenniejszym zabytkiem tego kościoła jest średniowieczno-gotycka Madonna Szafkowa z początku XV wieku. Koronacji figury w 1975 r. dokonał kard. Karol Wojtyła.
Przemierzając kolejne kilometry, pielgrzymi obejrzeli film „W blasku ostrobramskiej Pani”. Po pewnym wrażeń dniu zatrzymali się na nocleg w Trokach – jedna grupa i w Landwarowie – druga.
Sanktuaria i kościoły Wilna
Następny dzień pielgrzymki był przeznaczony na zwiedzanie Wilna. Jest to 600-tysięczna stolica niepodległej Litwy, miasto młode, pełne życia, szybko rozwijające się. W Wilnie jest 40 kościołów, my zwiedziliśmy tylko niektóre. Pierwszym miejscem w Wilnie, które nawiedzili pielgrzymi, był kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła, chyba jeden z najpiękniejszych wileńskich kościołów, w którym znajdują się: 2 tys. rzeźb, piękna ambona i żyrandol w kształcie łodzi, Następnie pątnicy udali się na Górę Trzykrzyską, dawniej zwaną Łysą. Na górze stoi pomnik – trzy białe krzyże. Według legendy, na Górze Łysej umęczono siedmiu franciszkanów. Czterech strącono do Wilejki, zaś trzy krzyże z ciałami męczenników ustawiono na górze. Wreszcie nastał ten upragniony moment i cel pielgrzymki.
Przed Matką Miłosierdzia
Przechodząc przez Ostrą Bramę od strony wewnętrznej w kaplicy Ostrobramskiej, widniał obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej – Matki Miłosierdzia, do 1867 r. na bramie nad kaplicą znajdował się napis w języku polskim: „Matko Miłosierdzia, pod Twoją obronę uciekamy się”. Niebywałe uczucie spojrzeć w miłosierne oblicze Maryi. Z drżeniem serc pielgrzymi udali się do kaplicy na Eucharystię przed obliczem Pani Ostrobramskiej, obejmując sercem i umysłem wszystkie intencje oraz wszystkich bliskich, przyjaciół i znajomych. Patrząc w oblicze Najświętszej Panienki, pielgrzymi uczyli się miłości do Boga i drugiego człowieka, rozważania Słowa Bożego, pomocy, miłosierdzia względem bliźnich, jak również modlitwy. Główne intencje Mszy św. to polecane przez pielgrzymów ich sprawy, prośby zawierzenia, podziękowania, druga zaś intencja, w której modlił się ks. Stanisław, to prośba o zdrowie małej Julii. Po Eucharystii był czas, by w ciszy adorować i powierzyć swe życie Pani Ostrobramskiej.
Dalej pielgrzymi nawiedzili cerkwie, m.in. pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. Na uwagę zasługuje kościół pw. św. Kazimierza. Jest to pierwsza barokowa świątynia katolicka na Starym Mieście w Wilnie wzniesiona ku czci św. Kazimierza Królewicza, w niej znajduje się srebrna trumna z relikwiami tego świętego. W podziemiach kaplicy zostali pochowani: Barbara Radziwiłłówna, Aleksander Jagiellończyk oraz serce Władysława IV Wazy.
Wilno jest również stolicą Miłosierdzia Bożego. W kościele pw. Świętego Ducha nabożeństwa odbywają się tylko w języku polskim, tu znajduje się kopia obrazu Jezusa Miłosiernego z napisem: „Jezu, ufam Tobie”. Pierwszy obraz został namalowany w lipcu 1934 r. przez Eugeniusza Kazimirowskiego w domku, który mieści się za kościołem Sióstr Wizytek. Obecnie obraz znajduje się w sanktuarium Miłosierdzia Bożego (dawnym kościele pw. Świętej Trójcy) w Wilnie. Kolejnymi miejscami, które pielgrzymi nawiedzili, był największy na Starym Mieście plac Katedralny z katedrą pw. św. Stanisława Biskupa ze Szczepanowa. W Wilnie mieszczą się domy Adama Mickiewicza, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Juliusza Słowackiego. Pielgrzymi zwiedzili również Muzeum Adama Mickiewicza przy Bibliotece Uniwersytetu Wileńskiego, następnie kościoły pw. św. Anny i św. Franciszka z Asyżu, robili też pamiątkowe zdjęcia pod pomnikiem Adama Mickiewicza. Ostatnim miejscem w Wilnie, które zwiedzili pielgrzymi, był cmentarz Na Rossie o powierzchni 11ha, najstarsza nekropolia Wilna, na którym spoczywa wielu wybitnych Polaków i polskich żołnierzy. W skład nekropolii wchodzi również mauzoleum „Matka i serce syna”, czyli grób matki Józefa Piłsudskiego i jego serce. Wracając z Wilna, pielgrzymi zwiedzili zamek w Trokach, zwany też małym Malborkiem. W drodze powrotnej nawiedzili Suchowolę – centrum Europy oraz parafię bł. ks. Jerzego Popiełuszki, tu przed pomnikiem upamiętniającym śmierć tego błogosławionego oraz nagrobkiem ks. Suchowolca odśpiewali Apel Jasnogórski. Napełnieni miłością i ciepłem, jakie bije od Pani Ostrobramskiej, oraz odbywszy kolejną lekcję patriotyzmu z bochnami litewskiego chleba wrócili do Ostrożan.
Katarzyna Kryńska
fulltext